Η εφαρμογή της ενδοφλέβιας ανοσοσφαιρίνης (IVIG), της υποδόριας ανοσοσφαιρίνης (SCIG) και των μονοκλωνικών αντισωμάτων (mABs) αντιπροσωπεύει έναν νέο τομέα στη θεραπεία των μακροχρόνιων, μετα-βακτηριακών και χρόνιων ασθενειών. Αυτές οι καταστάσεις περιλαμβάνουν σύνθετη ανοσολογική απορρύθμιση και φλεγμονώδεις αντιδράσεις.
Η IVIG και η SCIG είναι ένα συμπυκνωμένο παρασκεύασμα ανοσοσφαιρινών που προέρχονται από συγκεντρωμένο ανθρώπινο πλάσμα.
Οι τρέχουσες επίσημες ενδείξεις περιλαμβάνουν συμπτώματα που παρουσιάζονται σε χρόνιες ασθένειες και πολλές μετα-ιικές καταστάσεις: Μυο- και περικαρδίτιδα, Νευροπάθεια μικρών ινών, αλλά και οξείες/σοβαρές καταστάσεις όπως η σήψη.
Τα μονοκλωνικά αντισώματα, που έχουν σχεδιαστεί για να στοχεύουν συγκεκριμένα συστατικά της ανοσολογικής απόκρισης, αποτελούν μια άλλη οδό παρέμβασης.
Τόσο η IVIG/SCIG όσο και τα mABs διερευνώνται για τη δυνατότητά τους να αποκαθιστούν την ανοσολογική ομοιόσταση.
Ακολουθεί μια τρέχουσα μελέτη σχετικά με τη χρήση της IVIG στη Νευροπάθεια Μακράς Κόβιδας/Μικρών Ινών: https://www.neurology.org/doi/10.1212/NXI.0000000000200244
Ανέκδοτη σημείωση: τα mABs σχεδιάζονται ειδικά για το συγκεκριμένο στέλεχος, ενώ τα IVIG/SCIGs όχι. Εξ όσων γνωρίζουμε, δεν έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ασθενών με Long Covid/Post Vac που επιδεινώθηκαν μόνιμα μετά από θεραπεία με IVIG, SCIG ή mABs. Οι μόνοι ασθενείς που έχει παρατηρήσει η ιατρική μας ομάδα να επιδεινώνονται προσωρινά μετά τη θεραπεία με IVIG ήταν ασθενείς με συμπτώματα που παρουσίαζαν παρόμοια με πονοκεφάλους που επεκτείνονταν στην περιοχή του αυχένα.
Πολλά από τα mABs έχουν διακοπεί ή η τιμή τους είναι υψηλή, επομένως η χρήση της IVIG έχει επικρατήσει. Αυτό αλλάζει με τη διαθεσιμότητα του Evusheld και ενδεχομένως του Kavigale (σύντομα).