Ανοσοαπορρόφηση - μια εξαιρετικά επιλεκτική μορφή ανοσοαφαίρεσης
Ο γενικός όρος πλασμαφαίρεση περιλαμβάνει μια ποικιλία τεχνικών εξωσωματικού καθαρισμού του αίματος που αποσκοπούν στην απομάκρυνση επιβλαβών συστατικών από το πλάσμα. Όταν αυτές οι τεχνικές στοχεύουν ειδικά και απομακρύνουν τα παθολογικά αυτοαντισώματα - βασικούς παράγοντες πολλών αυτοάνοσων ασθενειών - τις αναφέρουμε συλλογικά ως ανοσοαφαίρεση. Στο πλαίσιο αυτού του θεραπευτικού πεδίου, τρεις αξιοσημείωτες μέθοδοι είναι η ανοσοαπορρόφηση, η εξωσωματική καταβύθιση LDL με ηπαρίνη (HH.E.L.P. Apheresis) και η ινουσφερέση. Αν και κάθε μέθοδος έχει μοναδικά χαρακτηριστικά, μοιράζονται τον θεμελιώδη στόχο της επιλεκτικής ή ευρείας απομάκρυνσης ουσιών που προάγουν τη νόσο από το αίμα.
Η έννοια της ανοσοαφαίρεσης
Η ανοσοαφαίρεση δεν είναι μια μεμονωμένη τεχνολογία, αλλά ένας όρος ομπρέλα για θεραπείες που βασίζονται στην πλασμαφαίρεση και αποσκοπούν στη μείωση ή την εξάλειψη των αυτοαντισωμάτων. Με τη φυσική απομάκρυνση αυτών των πρωτεϊνών του ανοσοποιητικού συστήματος από την κυκλοφορία, η θεραπεία μπορεί να μειώσει τη φλεγμονή, να αποτρέψει τη συνεχιζόμενη βλάβη των ιστών και να βελτιώσει τα κλινικά αποτελέσματα σε αυτοάνοσες και ανοσοδιαμεσολαβούμενες διαταραχές.
Η ινσουλφερέση και ορισμένες μορφές πλασμαφαίρεσης εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία, μαζί με την ανοσοαπορρόφηση και την απόφαίρεση H.E.L.P. , όταν ο πρωταρχικός θεραπευτικός στόχος τους περιλαμβάνει παθογόνα αυτοαντισώματα.
Ανοσοαπορρόφηση
Η ανοσοαπορρόφηση είναι μια ιδιαίτερα επιλεκτική μορφή αφαιρέσεως. Μετά το διαχωρισμό του πλάσματος, το πλάσμα διέρχεται μέσω στηλών προσρόφησης επικαλυμμένων με συνδέτες - όπως πρωτεΐνη Α, συνθετικά πεπτίδια ή άλλα μόρια δέσμευσης - που δεσμεύουν ειδικά τις ανοσοσφαιρίνες, συμπεριλαμβανομένων των αυτοαντισωμάτων. Το επεξεργασμένο πλάσμα, που είναι πλέον σε μεγάλο βαθμό απαλλαγμένο από αυτά τα αντισώματα, επιστρέφεται στη συνέχεια στον ασθενή.
Πλεονεκτήματα
- Υψηλή εξειδίκευση για ανοσοσφαιρίνες και ανοσοσυμπλέγματα.
- Ιδιαίτερα χρήσιμο σε καταστάσεις όπου ο παθογενετικός ρόλος των ειδικών αντισωμάτων είναι καλά τεκμηριωμένος (π.χ. ορισμένες νευρολογικές και νεφρικές αυτοάνοσες ασθένειες).
Περιορισμοί
- Απαιτεί εξειδικευμένες στήλες προσρόφησης που μπορεί να διαφέρουν ως προς το κόστος και τη διαθεσιμότητα.
- Η αποτελεσματικότητα εξαρτάται από το σωστό ταίριασμα μεταξύ των προσροφητικών συνδέσμων και των αντισωμάτων-στόχων.
- Δεν απομακρύνει άλλες πρωτεΐνες πλάσματος, όπως παράγοντες πήξης, τοξίνες ή παθογόνα.
H.E.L.P. Apheresis
ΗHELP Apheresis-Heparin-InducedExtracorporeal LDL Precipitation - αναπτύχθηκε αρχικά για την απομάκρυνση της LDL χοληστερόλης και της λιποπρωτεΐνης (α), αλλά απομακρύνει επίσης την πρωτεΐνη spike, τους microclots, τις πρωτεΐνες φλεγμονής, την ινική και το ινωδογόνο, τους μεσολαβητές φλεγμονής και, σε μικρότερο βαθμό, τις ανοσοσφαιρίνες. Η διαδικασία οξινίζει το πλάσμα παρουσία ηπαρίνης, προκαλώντας την καθίζηση της LDL και άλλων μορίων.
Πλεονεκτήματα
- Αντιμετωπίζει ταυτόχρονα τους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου που σχετίζονται με τα λιπίδια και τους φλεγμονώδεις μεσολαβητές, καθώς και τις πρωτεΐνες αιχμής και τα microclots.
- Μπορεί να παρέχει μερικά αποτελέσματα ανοσοαφαίρεσης μειώνοντας ορισμένα κυκλοφορούντα αντισώματα και φλεγμονώδεις πρωτεΐνες - περίπου 15% GPCR AABs ανά θεραπεία
Περιορισμοί
- Λιγότερο ειδική για την απομάκρυνση αυτοαντισωμάτων σε σύγκριση με την ανοσοαπορρόφηση ή την ενσφήνωση.
Inuspheresis
Η inuspheresis είναι μια τεχνική θεραπευτικής απόφασης και ανοσοαφαίρεσης που βασίζεται στη διήθηση και απομακρύνει ένα ευρύ φάσμα παθογόνων συστατικών του πλάσματος, συμπεριλαμβανομένων των αυτοαντισωμάτων, των ανοσοσυμπλεγμάτων, των παραγόντων συμπληρώματος και των φλεγμονωδών μεσολαβητών. Μετά το διαχωρισμό του πλάσματος, μια μεμβράνη διήθησης υψηλής αποκοπής απομακρύνει επιλεκτικά μόρια άνω ενός συγκεκριμένου μεγέθους, ενώ επιτρέπει τη διέλευση μικρότερων ωφέλιμων πρωτεϊνών. Επιπλέον, μια επικαλυμμένη επιφάνεια προσροφά τα αυτοαντισώματα.
Πλεονεκτήματα
- Απομάκρυνση ανοσοδιαμεσολαβητών ευρέος φάσματος, καθιστώντας το κατάλληλο για σύνθετες αυτοάνοσες παθολογίες με πολλαπλούς παθογόνους παράγοντες.
- Δεν απαιτεί ειδικούς προσροφητές- οι μεμβράνες διήθησης με επικαλυμμένη επιφάνεια προσρόφησης είναι πιο καθολικά εφαρμόσιμες.
- Μπορεί να εφαρμοστεί ακόμη και όταν το ακριβές παθογόνο αντίσωμα είναι άγνωστο.
Περιορισμοί
- Λιγότερο επιλεκτική από την ανοσοαπορρόφηση- ορισμένες ωφέλιμες πρωτεΐνες μπορεί να χαθούν εν μέρει.
- Η διαχείριση των υγρών αντικατάστασης είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της ισορροπίας του πλάσματος.
Συμπέρασμα
Και οι τρεις μέθοδοι - η ανοσοαπορρόφηση, η H.E.L.P. Apheresis και η Inuspheresis - μπορούν να θεωρηθούν μέρος της οικογένειας της ανοσοαφαίρεσης καθώς και της οικογένειας της θεραπευτικής αφαιρέσεως, όταν η εφαρμογή τους αποσκοπεί στην απομάκρυνση παθογόνων αυτοαντισωμάτων.
- Η ανοσοαπορρόφηση υπερέχει σε επιλεκτικότητα, γεγονός που την καθιστά ιδανική όταν τα αντισώματα που προσβάλλουν το προϊόν είναι καλά χαρακτηρισμένα.
- H.E.L.P. Apheresis προσφέρει διπλά οφέλη, καθώς αντιμετωπίζει θέματα μικροκυκλοφορίας, πρωτεΐνες και microclots καθώς και φλεγμονές, με μερική απομάκρυνση αυτοαντισωμάτων.
- Η ενσφήνωση παρέχει κάθαρση ευρέος φάσματος, η οποία μπορεί να είναι πολύτιμη σε πολυπαραγοντικές αυτοάνοσες καταστάσεις.
Η επιλογή της βέλτιστης μεθόδου εξαρτάται από την υποκείμενη κατάσταση του ασθενούς, το φάσμα των παθογόνων παραγόντων που εμπλέκονται και τους θεραπευτικούς στόχους. Στο κέντρο μας, χρησιμοποιούμε τον όρο ανοσοαφαίρεση για να συμπεριλάβουμε όλες αυτές τις τεχνικές όταν χρησιμοποιούνται για τη στόχευση και την απομάκρυνση των αυτοαντισωμάτων, εξασφαλίζοντας μια ασθενοκεντρική προσέγγιση προσαρμοσμένη στους επιμέρους μηχανισμούς της νόσου.
Για πιο λεπτομερείς πληροφορίες, μπορείτε επίσης να διαβάσετε την ανάρτησή μας στο ιστολόγιό μας σχετικά με τους διαφορετικούς τύπους αφαιρέσεων και ποιος τύπος είναι κατάλληλος για ποιον σκοπό.